De drie caravan-vormige vogelhuisjes verwijzen naar de manier waarop wij mensen ons ’s zomers in den vreemde manifesteren: door middel van de caravan nemen we een stukje vertrouwde omgeving mee en via de schotelantenne blijven we verbonden met de omgeving en cultuur die we (al dan niet tijdelijk) achter hebben gelaten.
De exoot zoekt een balans tussen botsen met of opgaan in zijn nieuwe omgeving. Elk van de drie kunstenaars heeft daar zijn eigen (muzikale) interpretatie aan gegeven met composities van bewerkte vogelgeluiden, die klinken uit de boom-caravans.
Door als publiek zelf je positie te bepalen, kun je de composities tegelijk of afzonderlijk beluisteren.
